cichy walc

Sophie

pióropusze słów, wachlarze dwukropków
ale przecież walc
walc na balu
pościelony prześcieradłem
druku

nie zniewolę
nie zatrzymam
wirują w tańcu imiesłowy
epitet z metaforą
nie przeszkodzę,
gra orkiestra przecinków
jak gdyby z nożem wbitym w plecy
wolno

za mało jej płacą może?
nie ucieknę

ale przecież cisza też jest
jest a nie bywa
cisza też gra
po swojemu
na swój sposób
zewnętrznie po swojemu
wewnętrznie po swojemu
z kropką pije szampana i uśmiecha się spod
parasola

cisza wie

wen nie przyszedł
odchorowuje z nabrzmiałymi policzkami
pod kołdrą dwuznaczności
chociaż przecież
ciepło

ale cisza wie

wczorajsze słońce schowane
na przedrostku palca i nadgarstka
żeby nikt nie zabrał, żeby nikt nie
ukradł
nie na sprzedaż, kup pan

w kieliszku litery pod osłoną cukru
jak z waty
jak ze śniegu
białe, ale cisza bielsza
cisza wie
że w słowach nie ma ciszy
że w ciszy słowa są

Démoniaque Devil

Ach co za wiersz... Very Happy

Rzekłbym biały, ale nie mogę Very Happy

Nick

Ja nie umiem chwalić xP Po prostu pięknie.

Chanelka

Jak to czytałam, coś się we mnie złamało. Wiesz, że piękne i prawdziwe.

Carmen

Pięknie, ja też chce tak pisać ;( też tak chce

Santa

powiem ci tak - przepięknie!! nie każdy ma takiego talenta wiec rozwijaj!

Florence

A ja nie umieć pisać ;p

noell

Ja też nie ; pp I nigdy wiersza nie napisałam ; pp